Είναι Κυριακή, 20 Μαρτίου του 2011. Όπως και σχεδόν κάθε Κυριακή, γύρω στις 8 το πρωί, η οικογένειά μου κι εγώ είμαστε στο δρόμο για την εκκλησία της ενορίας μας, του Αγίου Νικολάου, που απέχει 20 περίπου χιλιόμετρα από το σπίτι μας.
Άν και αυτή η απόσταση φαίνεται σχετικά μεγάλη για να πάει κανείς να εκκλησιαστεί, δεν είναι και τόσο ασυνήθιστο φαινόμενο για πολλούς ομογενείς των Ηνωμένεων Πολιτειών. Είμαστε σχετικά λίγοι οι Έλληνες που δεν ζούν στα πολύ μεγάλα αστικά κέντρα σ’αυτή τη μεγάλη χώρα. Έτσι οι αποστάσεις που πολύ συχνά χρειάζεται να διανύσουμε για να εκκλησιαστούμε ή να παραστούμε σε κοινωνικές εκδηλώσεις είναι μεγάλες, και συνεπώς μεγάλος είναι και ο απαιτούμενος χρόνος.
Η σημερινή Κυριακή είναι μέρα ηλιόλουστη με καταγάλανο ουρανό, χωρίς ούτε καν ένα σύννεφο, σαν κι αυτόν που τόσο συχνά δεσπόζει πάνω από την Ελλάδα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τη θερμοκρασία. Το θερμόμετρο δείχνει μείον 5 βαθμούς Κελσίου και η μετεωρολόγοι προβλέπουν ότι η ανώτατη θερμοκρασία σήμερα δεν θα ξεπεράσει τους 6 βαθμούς πάνω από το μηδέν. Βέβαια το κρύο δεν θα είχε καμμιά ιδιαίτερη σημασία κάποια άλλη μέρα του Μαρτίου. Είμαστε συνηθισμένοι με τα καμώματα του μήνα αυτού. Πολλές φορές λέω στα παιδιά μου: «Μάρτης γδάρτης και παλουκοκάφτης». Και κάθε φορά που τους το λέω, αυτά χαμογελάνε. Όχι όμως και σήμερα. «Μπαμπά θα ξεπαγιάσουμε» λένε και ξαναλένε. Εγώ, προσπαθώντας να τους καθυσυχάσω τους τους λέω ότι, τουλάχιστον σήμερα, θα περπατούμε και έτσι θα ζεσταινόμαστε.
Αναφέρομαι ασφαλώς στην παρέλαση στην οποία θα συμμετάσχουμε σήμερα το απόγευμα. Σε προηγούμενες παρελάσεις που πήγαμε, ήμαστε απλώς θεατές και συνεπώς ακίνητοι και περισσότερο εκτεθειμένοι στα διάφορα καιρικά φαινόμενα. Φέτος όμως, είμαστε έτοιμοι και παρά το κρύο, πολύ χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι, διότι θα παρελάσουμε μαζί με χιλιάδες άλλους ομογενείς για να γιορτάσουμε την 190η επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.
Ο λόγος, για μια από τις μεγαλύτερες παρελάσεις της ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή της Φιλαδέλφειας, της πρώτης πρωτεύουσας των Ηνωμένων Πολιτειών και μιας από τις ιστορικότερες πόλεις της χώρας. Εδώ στην Φιλαδέλφεια, προκηρύχθηκε ή έναρξη της επανάστασης για την ανεξαρτησία της χώρας το 1776, 35 χρόνια πρίν την επανάσταση της Ελλάδας. Εδώ, επίσης, συντάχθηκε και υπογράφηκε το πρώτο σύνταγμα της χώρας το οποίο είναι ακόμα σε ισχύ σήμερα. Η δε Ελληνική παρέλαση θα γίνει στην λεωφόρο Βενιαμίν Φραγκλίνου, του διάσημου πολιτικού και επιστήμονα, δημότη της Φιλαδέλφειας και ενός εκ των «πατέρων» της επανάστασης και της δημιουργίας της χώρας.
Η Φιλαδέλφεια απέχει περίπου εκατό χιλιόμετρα από την πόλη μας, το Άλλεντάουν. Μαθητές του Ελληνικού Σχολείου μας, του Αγίου Νικολάου, δάσκαλοι, γονείς και άλλοι ομογενείς της κοινότητάς μας, θα ξεκινήσουμε για την Φιλαδέλφεια μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας. Το τοπικό τμήμα της Αχέπα ναύλωσε λεωφορείο για το σχολείο και πολλοί ενορίτες θα ταξιδέψουν με τα αυτοκίνητά τους.
Σε λιγότερο από μιάμιση ώρα φθάνουμε στο σημείο σχηματισμού της παρέλασης. Ο καιρός είναι ακόμα καθαρός και κρύος, αλλά σε λιγότερο από μισή ώρα, με την άφιξη ομογενών από κάθε εκκλησία, σχολείο και οργανισμό της ευρύτερης περιοχής, είναι δύσκολο να σκεφτείς το κρύο. Ο καταιγισμός των ελληνικών σημαιών που κυματίζουν και οι πανέμορφες παραδοσιακές στολές των ομογενών δημιουργούν μια συναισθηματική και ψυχική θαλπωρή, που νικάει κάθε κρύο. Είναι τόσο σπάνιες τέτοιες στιγμές εδώ μακριά από την πατρίδα και ίσως για αυτό και έχουν τέτοιο μεγάλο και βαθύ αντίκτυπο στις καρδιές των ομογενών. Έστω και για τις λίγες αυτές ώρες η περηφάνεια και η 
αγάπη για την κληρονομιά μας είναι τα μόνα πράγματα που έχουν σημασία και σε γεμίζουν όσο λίγα πράγματα στη ζωή.
Σε λιγότερο από μία ώρα, εκατοντάδες λεοφορεία και αυτοκίνητα φέρνουν χιλιάδες κόσμο στο σημείο σχηματισμού. Οι οργανωτές, διοικούντες και μέλη της Οποσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της ευρύτερης περιοχής Φιλαδέλφειας, μοιάζουν να «πλέουν» πάνω στα περίεργα ηλεκτροκίνητα δίκυκλα 
πατίνια τους και δικτυωμένοι με ασυρμάτους, καλύπτουν την απόσταση των 2 περίπου χιλιομέτρων της λεωφόρου εκατοντάδες φορές κυκλοφορώντας πάνω-κάτω και οργανώνοντας τα 67 συγκροτήματα και 30 άρματα που θα παρελάσουν. Τα συγκροτήματα αποτελούνται από σχολεία και ενορίες, συλλόγους ομογενών από κάθε περιοχή της Ελλάδας και επίσης συλλόγους εκπαιδευτικών, εστιατόρων, γιατρών, επιστημόνων και επαγγελματιών από κάθε κοινωνική πτυχή της ομογένειας.
Η παρέλαση, προγραμματισμένη να αρχίσει στις δύο το μεσημέρι «ακριβώς», καθυστερεί κατά 40 περίπου λεπτά, γεγονός μάλλον συνηθισμένο απ’ ότι διαπίστωσα, μια και παρότι οι οργανωτές είχαν στη διάθεσή τους τη λεωφόρο για τρείς μόνο ώρες, η αστυνομία της πόλης δεν έδειχνε να πτοείται ιδιαιτέρως. Με αφετηρία την περιοχή κοντά στο δημαρχείο της πόλης, η πρέλαση θα καταλήξει αμέσως μετά το βάθρο των επισήμων, μπροστά στο επιβλητικό, Κορινθιακού ρυθμού Μουσείο Καλών Τεχνών της Φιλαδέλφειας. Η αίσθηση είναι μοναδική. Η λεωφόρος σήμερα είναι 100% Ελληνική!
Η Ενορία του Αγίου Δημητρίου, που βρίσκεται σε προάστιο της Φιλαδέλφειας με παραδοσιακά μεγάλο αριθμό ομογενών, έχει οργανώσει δεξίωση και έχει καλέσει όλους του παρελαύνοντες να γιορτάσουν μαζί, με φαγητό, παραδοσιακή μουσική και χορούς από τα δεκάδες χορευτικά συγκροτήματα που παρέλασαν. Δεν γίνεται πιο Ελληνικό απ΄αυτό!
Η Παρέλαση στη Φιλαδέλφεια είναι μία από τις 20 περίπου παρελάσεις που θα γίνουν φέτος στις Ηνωμένες πολιτείες και τον Καναδά. Μία από τις λαμπρότερες είναι αυτή της Νέας Υόρκης, στην οποία συμμετέχουν κάθε χρόνο η προεδρική φρουρά, στρατιωτικά αγήματα και επίσημοι καλεσμένοι απ΄την Ελλάδα. Μεγάλες είναι επίσης οι παρελάσεις του 
Σικάγου, του Λος Άντζελες και της Ουάσινγκτον.
Η κάθε περιοχή οργανώνει εκδηλώσεις το Σάββατο με συνεστιάσεις, χορούς και ημερίδες. Λαμπρή είναι η Θεία λειτουργία στον εκάστοτε καθεδρικό ναό την Κυριακή πρίν την Παρέλαση, και σε ορισμένες περιπτώσεις με αναπαραστάσεις της ιστορικής ορκομωσίας από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Σύλλογοι και σχολεία προετοιμαζόμενοι για την παρέλαση από εβδομάδες, δίνουν ιδιαίτερη αίγλη στις κοινότητές μας, γαλουχώντας τα παιδιά μας, που στην συντριπική πλειοψηφία τους είναι γεννημένα εδώ. Πολύ μεγάλο είναι επίσης το ποσοστό 
ομογενών δεύτερης, τρίτης αλλά και παλαιοτέρων γενεών, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα και δεν μιλούν Ελληνικά, αλλά είναι υπερήφανοι για την καταγωγή τους, είναι ενεργά και δραστήρια μέλη της ομογένειας, και προσφέρουν σημαντικά στη διατήρηση της κληρονομιάς και της κουλτούρας μας. Σε πολλές πόλεις, δεν θα υπήρχαν κοινότητες, εκκλησίες, οργανισμοί και σύλλογοι χωρίς τις προσπάθειες, τις συνδρομές και το ζήλο αυτών των υπερήφανων, «παλαιοτέρων» ομογενών Ελλήνων.
Οι παρελάσεις για πολλούς Έλληνες της μητροπολιτικής Ελλάδας είναι ίσως μια υπόθεση του Στρατού και των μαθητών. Ίσως όχι. Ελπίζω να μην είναι απλώς έτσι. Στην δικιά μας πραγματικότητα, η συμμετοχή στην παρέλαση είναι παραπάνω από μια ωραία βόλτα. Αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και ισχυρό όπλο κατά της αλλοτρίωσης. Κι αυτό διότι δεν είμαστε απλοί θεατές αλλά είμαστε συμμέτοχοι.
Όσο για τα παιδιά μας, παρελαύνοντας και κυματίζοντας την γαλανόλευκη, αποκτούν επίγνωση της καταγωγής τους, δηλώνουν ενεργά και επίσημα την ταυτότητά τους, τόσο σ’ εμάς όσο και στους εαυτούς τους, και έτσι όμορφα και ειρηνικά, διαμορφώνουν και συνείδηση Ελληνική.
Θοδωρής Ευαγγέλου
Mέλος της ομάδας διαχείρισης του Sarantaporo.gr
